Sterownik do kotła / pieca zaistalowany w szafie sterowiczej naszych urządzeń i pełniący funkcję mózgu całego układ automatyki przemsłowej odpowiedzialny za podstawowe funkcje logicze całego systemu wykonany został w technice mikroprocesorowej przy zastosowaniu nowoczesnych technologii.
Regulator kotła steruje obsługą głównego obiegu grzewczego (obieg CO). Parametry regulacji sterownika można dostosować do aktualnych warunków pracy, rodzaju kotła oraz paliwa spalanego w palenisku główym kotła lub pieca wielopaliwowego, gdzie mikroprocesorowy układ sterujący czasami i prędkościami poszczególnych instalacji definiąc wspólną pracę układów tworzących system stabilnym, w t układ zasilania kotła ślimakiem, podwójne spalania, filrowania . Regulator wyposażony został w system ochrony przed skutkami awarii zasilania oraz różnego rodzaju zakłóceń.
Posiada również pięć wyjść umożliwiających bezpośrednie podłączenie urządzeń pracujących pod napięciem 230V tj.: wentylatora, podajnika palnika, ruchomego rusztu, pompy obiegowej CO i grzałki rozpalającej.
. . .
Przekładnia ślimakowa – przekładnia zębata o osiach prostopadłych leżących w dwóch różnych płaszczyznach. W przekładniach ślimakowych współpracują dwa elementy o odmiennej konstrukcji:
Przekładnia ślimakowa w pewnych warunkach jest mechanizmem samohamownym.
Może to być wadą, jak i zaletą. Samohamowność może być przypadkowa, gdy wskutek okoliczności, na przykład zbyt słabego smarowania, współczynnik tarcia wzrośnie ponad dopuszczalny i przekładnia wchodzi w zakres samohamowności.
Cecha ta może też być pożądana i wtedy w jednym kierunku mechanizm ślimakowy działa jako przekładnia, a w drugim jako hamulec. Taki mechanizm stosuje się np. w dźwignikach ślimakowych oraz w mechanizmie naciągu strun gitary.
Nie można jednak faktu samohamowności przekładni ślimakowej traktować jako hamulca w układzie, szczególnie przy dźwignicach, wciągarkach, gdzie mają znaczenie względy bezpieczeństwa, gdyż jeśli układ napędowy z zawieszonym obciążeniem jest rozpędzony i wyłączymy napęd, to w niesprzyjających warunkach ciężar się nie zatrzyma, ale opadający ciężar będzie napędzał układ, przyśpieszając go.
Szamot – materiał ceramiczny otrzymywany przez zmielenie i spieczenie wypalonej gliny ogniotrwałej.
Proces produkcji polega na formowaniu, suszeniu i wypalaniu. Wyroby szamotowe cechują się dużą odpornością na szybkie zmiany temperatury. Po wymieszaniu z plastyczną gliną ogniotrwałą, szamot używany jest do wyrobu ogniotrwałych materiałów, np. okładzin stosowanych w kaflowych piecach domowych, paleniskach, piecach przemysłowych itp.
Zaprawa szamotowa jest to mieszanka szamotu i gliny surowej oraz dodatków w postaci 0,15 kg cementu portlandzkiego i szkła wodnego.
Zaprawa służy do łączenia cegieł i płyt szamotowych. Zaprawa szamotowa bez dodatku cementu i szkła wodnego nie ma środków wiążących, a łączenie cegieł następuje na skutek spieczenia jej w temperaturze 1000 °C, do wykonania spoin, które nie osiągają temperatur powyżej 1000 °C stosuje się dodatki cementu oraz szkła wodnego w celu poprawy wiązania.