Zasady działania pomp obiegowych

Instalacja grzewcza jest niezbędna w każdym domu. Dla wielu osób najważniejsze jej elementy to piec, produkujący energię cieplną w wyniku spalania paliwa oraz kaloryfery odpowiedzialne za wypromieniowanie ciepła w pomieszczeniach. Jednak większość instalacji cieplnych do funkcjonowania potrzebuje jeszcze jednego urządzenia, odpowiedzialnego za transport ciepłej wody rurami od pieca do kaloryfera. Urządzeniem tym jest pompa obiegowa.

Czym jest pompa obiegowa?

Pompa obiegowa to rodzaj pompy wirowej, czyli hydraulicznej maszyny przepływowej, w której zastosowany wirniki powoduje zwiększenie momentu pędu przepływającej przez nią cieczy. W efekcie ciecz zostaje zassana na wlocie, a następnie wypchnięta z pompy pod większym ciśnieniem. Zadaniem pompy jest nadanie przepływającej przez nią cieczy ciśnienia wystarczającego do przetransportowania jej do punktów odbioru wody, np. kaloryferów. Pompy składają się z trzech głównych elementów: korpusu, silnika oraz podłączonego do niego wirnika. Ze względu na rodzaj konstrukcji możemy wyróżnić pompy dławnicowe (w których silnik jest oddzielony od przepływającej cieczy) oraz bezdławnicowe (obracające się elementy silnika zanurzone są w cieczy).

Zasada działania pompy obiegowej

Pompa obiegowa działa na zasadzie przemiany energii kinetycznej cieczy na energię ciśnienia. Odbywa się to w następujący sposób. Pracujący silnik elektryczny napędza wirnik, wprawiając go w ruch obrotowy. Szybki obrót wirnika z kolei powoduje przyrost energii kinetycznej cieczy oraz jej ciśnienia, czyli energii potencjalnej. Spiralny korpus pompy oraz inne jej elementy odpowiedzialne są za przemianę w energii kinetycznej w jeszcze większą energię potencjalną. Tak wytworzone ciśnienie wykorzystywane jest do przetransportowania cieczy przez obieg grzewczy lub chłodzący (pompy obiegowe stosowane są również w instalacjach klimatyzacyjnych lub chłodniczych). Ciecz przepływająca przez wirnik również zostaje dostarczana z wykorzystaniem ciśnienia – skoro ciśnienia wzrasta pod stronie tłocznej wirnika, to znaczy, że po jego drugiej stronie ciśnienie musi spadać. Efekt ten wykorzystywany jest do zassania kolejnej partii cieczy. Ciśnienie po obu stronach wirnika powinno znajdować się na odpowiednim poziomie – jeżeli ciśnienie na końcu ssawnym spadnie zbyt nisko, doprowadzi to do odparowania cieczy i tym samym spadku wydajności ogrzewania.